In
deze monoloog vertelt de Vlaamse actrice over de relatie met haar
moeder. Geestig en tegelijk schrijnend, want het jarenlange
medicatiemisbruik en het theatrale gedrag van Karins moeder zorgde voor
veel problemen. Karin zat gevangen tussen enerzijds twee BV-kinderen
en anderzijds een ontspoorde moeder.
Dat leverde soms hilarische toestanden op, maar vaak met een schrijnend
randje. Het is tevens een zoektocht naar mogelijke oorzaken waarom haar
moeder veranderde van een vrolijk meisje tot een dramaqueen, verslaafd
aan pillen en aandacht.
Medicatiemisbruik bij ouderen is vandaag een van de laatste
taboes in onze samenleving. Karin Jacobs weet als geen ander hoe het
familiale banden kan verstoren.
Een getuigenis; luchtig, ontroerend en herkenbaar.