MISSA SOLEMNISDe jonge Beethoven was een aanhanger van het verlichtingsideaal, een broederschap van mensen in gelijkheid. Niet voor niets schreef hij een symfonie ter ere van Napoleon Bonaparte, die het feodale systeem zou breken na de Franse Revolutie. Echter, toen deze zichzelf uitriep tot keizer, kraste Beethoven zijn naam van de partituur, met de woorden: “Nu zal hij alle mensenrechten vertrappen, alleen om zijn ambitie gerust te stellen; hij zal een tiran worden!”In de Missa Solemnis plaatst Beethoven zijn vertrouwen niet meer in een enkele persoon, maar in de mensheid. Een mis heeft per definitie een religieus karakter en is gericht aan God. Filosoof Theodor Adorno beweert echter dat Beethoven het geloof in de christelijke God juist bevraagt in zijn Missa. De uitgebreide herhaling van het Credo – ik geloof – klinkt voor hem alsof “de eenzame man zichzelf en anderen moet overtuigen van een rotsvast geloof.” Daarnaast is het enorme koor te groot voor menig kathedraal, waardoor het stuk veel geschikter is voor de concertzaal. Hiermee breekt het werk letterlijk uit de muren van het geloof en wordt het door velen beschouwd als een universele mis voor de mensheid.