Over
Een piste bedekt met witte modder. In het midden een jongleur, keurig in het pak, die het opneemt tegen de vele uitdagingen: hoe blijf je schoon, hoe glijd je niet uit, hoe zorg je dat je bal in de lucht blijft ... Zijn gezicht vertoont steeds complexere grimassen. Alles plakt, glibbert en wordt vies. Dat hij valt is onvermijdelijk en zelfs noodzakelijk. De mens als tweebenig wezen moet wel vallen om te leren rechtop te staan. Maar in de modder vallen en onder het slijk zitten: wat een vernedering of toch eerder het heimelijke, kinderlijke plezier van ravotten en rebellie? In deze boeiende act jongleert Nathan Israël met een bal, leem en onze tegenstrijdigheden. Samen met hem beleven wij hoe leuk het is om te kliederen met modder, ervaren wij de huivering van het verbodene en het plezier van het rechtop lopen zonder te vallen.