Over
Snelle en trage kronkelende heupbewegingen wisselen elkaar af en vloeien over naar het soepele golven van de lendenen. De choreografie van de Frans-Ivoriaanse kunstenares Nadia Beugré laat vijf dansers enkel vanuit hun rug zien. Ze put daarvoor inspiratie uit danstechnieken en -stijlen waarbij voornamelijk het bekken wordt gebruikt. Door het nadrukkelijke gebruik van het achterwerk stelt ze in vraag wat doorgaans als mannelijk wordt beschouwd. De genderkwestie is steeds verborgen aanwezig in het werk van Nadia Beugré. In L’Homme rare wordt het op een meer frontale manier aangepakt: de mannelijke / vrouwelijke kenmerken worden omgewisseld en de aandacht voor het lichaam en de eigenschappen die we aan bewegingen van het lichaam toedichten, worden in vraag gesteld. Vertrekkend van een spel dat onze perceptie over gender op de helling zet, duwt de choreografe ons in een voyeuristische rol. Ze put hierbij uit research die ze deed naar de historische en actuele benadering van het lichaam, meer specifiek het zwarte en mannelijke lichaam. Aan de basis van L’Homme rare ligt een reeks foto’s van slavenmarkten in Ivoorkust die de kunstenares heeft onderzocht. Zo wordt de voorstelling ook een reflectie over de mercantiele blik op die zwarte lichamen. Een blik die Europeanen er tot op vandaag op nahouden.