Na de realisatie van het bronzen beeld “Na de waanzin” wou Guido Van Causbroeck zich opnieuw volledig toeleggen op de zuivere schilderkunst. De tentoonstelling zal het resultaat van een evolutie zijn, elk schilderij vertolkt een andere fase in een proces waarbij zijn geest herinneringen heeft geabstraheerd. Zo zijn sommige details daarom weg gefilterd. Het geheel is niet voortgekomen uit een rationele redenering, maar wel door het gevoelsmatig tewerk te gaan. Ieder beeld en schilderij suggereert een ander verhaal.