In Give Up, Old Ghosts! gidst Meirhaeghe ons door de coulissen van het geheugen. Ons vermogen om collectief kennis te onthouden en door te geven vormt de boog van de voorstelling. Give Up, Old Ghosts! is een ontmoeting tussen performers van verschillende generaties en artistieke achtergronden. Middelpunt is het onvoltooide Requiem van Mozart. Twee pianistes, ooit lerares en leerling, spelen het live. Hoe wordt iets onthouden, geleerd en doorgegeven?
Citerend uit haar dansrepertoire verbeeldt Fumiyo Ikeda wat een lichaam zich herinnert. Geïnspireerd door de queer resistance-teksten van de Ursula Le Guin onderzoeken de performers hoe ze het pad kunnen effenen naar een toekomst zonder geweld en onderdrukking, maar mét magie. Scenograaf Jozef Wouters - die zich liet inspireren door een behekst huis - bouwt de scène om tot een echokamer waarin klanken en beelden uit heden en verleden door elkaar lopen.
De voorstelling is een memory palace met de sfeer van een spirituele seance. Hoe zou het zijn om met de sterren te kunnen praten? Wanneer gaat het verleden spoken? Moeten we de oude geesten loslaten zodat de toekomst eindelijk kan beginnen?
