Agenda: Evenementen

Agenda met evenementen

FILTRES
Filteren op typen
ALLE
Concert
Theater / Spektakel
Tentoonstelling
Evenement voor kinderen
Lezing / Debat
Vertellingen / Literatuur
Film
Uitstap / Ontdekking / Patrimonium
Stage / Cursus
Fuif
Diverse Activiteiten
Salon / Beurs
Markt en Rommelmarkt
Feest of Folklore
Sportevenement
Virtueel evenement
Varia
Filteren op indicatoren
Speciaal voor kinderen
Speciaal voor gezinnen
Speciaal voor kinderen
Speciaal voor gezinnen
Speciaal voor studenten
Artikel 27
Toegang voor mensen met beperkte mobiliteit
Doven en slechthorenden
Speciaal voor studenten
Artikel 27
Toegang voor mensen met beperkte mobiliteit
Doven en slechthorenden
Filteren
CALENDRIER
Agenda
2 551 evenement(en) gevonden (2251 tot 2300)

Trommels uit sub-saharisch Afrika

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Het Koninklijk Museum voor Midden Afrika bezit een rijke collectie van meer dan 8.000 muziekinstrumenten, waarvan 85% afkomstig is uit Congo. Samen met de duimpiano is de veltrommel wellicht het meest karakteristieke muziekinstrument in Afrika ten zuiden van de Sahara. De veltrommel vormt als het ware het hart van het samenspel bij de muzikale begeleiding van rituelen en ceremonieën, alsook van dansperformances die meer op ontspanning zijn gericht. Dit instrument is dus absoluut onmisbaar in de muziek- en danscultuur van subsaharaans Afrika. In de instrumentenkunde worden veltrommels op basis van hun vorm in verschillende categorieën ingedeeld. Een trommel kan open of gesloten zijn, enkel- of dubbelvellig. Men onderscheidt cilindrische, bekervormige, vatvormige, zandlopervormige en conische trommels. De meest voorkomende trommelvorm in subsaharaans Afrika is de cilindrische trommel. De collectie veltrommels van het KMMA is de meest uitgebreide ter wereld voor wat betreft Midden-Afrika en geldt daarom als een belangrijke referentie voor onderzoek. Recent werd de collectie als basis en vertrekpunt genomen voor een kritische evaluatie van de geldende classificatie van muziekinstrumenten. Dit gebeurde in het kader van het Europese project Musical Instrument Museums Online (MIMO), dat de ontsluiting van de collecties van 11 musea als doel heeft. Twee nieuwe types cilindrische trommels werden toegevoegd aan de internationaal erkende classificatie van Von Hornbostel en Sachs. De vaasvormige yolo-trommel van bij de Kuba uit Congo en de cilindrisch-conische entenga-trommel uit Burundi staan voortaan duidelijk gemarkeerd op de wereldkaart van muziekinstrumenten. De ontsluiting van de collectie muziekinstrumenten van het KMMA is dus geen afgesloten verhaal maar tot op vandaag worden nog nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen gedaan.

De foto’s van Herzekiah-Andrew Shanu

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
De uit Nigeria afkomstige Herzekiah-Andrew Shanu (1858-1905) volgde een lerarenopleiding aan de Church Missionary Society en gaf enkele jaren les in de lagere school van Lagos. In 1884 trad hij in dienst bij de Association Internationale du Congo, waar hij negen jaar op de administratie werkte. Hij beëindigde zijn loopbaan ten dienste van de Onafhankelijke Congostaat als onderdistrictscommissaris in Boma. Shanu was in alle opzichten een bijzonder man, maar hij staat vooral bekend om zijn foto’s die een episode vertellen uit de geschiedenis van Onafhankelijke Congostaat. In 1893 zei hij de administratie vaarwel om zich toe te leggen op zijn eigen zaak. Het ging hem al snel voor de wind dankzij activiteiten zoals hoteluitbating, fotografie, verkoop van voedingsmiddelen, confectie en wasserij. Shanu reisde ook naar Europa en bezocht België, Frankrijk, Duitsland en Engeland, wat in die tijd uitzonderlijk was voor een Afrikaan. In 1894 bezocht hij naar alle waarschijnlijkheid de Wereldtentoonstelling van Antwerpen. Hij ontving ook een uitnodiging van de Société belge d’études coloniales en gaf enkele lezingen in Brussel, voor de Cercle royal africain, en ook in Tienen. Tijdens zijn verblijf in België maakte hij kennis met luitenant Charles Lemaire. Later, in Congo, ontmoetten beide mannen elkaar opnieuw. De notities van Lemaire verhalen de ontboezemingen en indrukken van Shanu die, in de ogen van Lemaire, een “intiem contact had met de mensen van zijn ras”. Tijdens de anti-Leopoldcampagne van Edmund D. Morel en de Congo Reform Association kwam Shanu in contact met Morel en bezorgde hem informatie, onder meer over aan de gang zijnde processen. Door zijn betrokkenheid in deze zaak werd Shanu uitgestoten uit de Europese gemeenschap van Boma. Dit leidde tot het faillissement van zijn handelsactiviteiten en allicht ook tot zijn zelfdoding in september 1905. Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika bewaart een zestigtal aan Shanu toegeschreven foto’s onder de vorm van glasplaten en clichés.

De voorwerpen van de mukanda-initiatie

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Het oude mannelijke initiatieritueel mukanda kent een grote geografische verspreiding. Oorspronkelijk bestond dit gebruik vooral voor kinderen of jonge adolescenten van 9 tot 15 jaar. In het kader van de mukanda werden tal van objecten vervaardigd, soms door de besnedenen zelf. De enkele hier voorgestelde werken geven een idee van de uitgebreide etnografische collectie die het KMMA bezit over dit boeiende onderwerp. De van hun ouders afgezonderde adolescenten werden besneden door een man die bedreven was in deze operatie. Ze vertoefden verschillende maanden, soms zelfs jaren, in een kamp in de wildernis. Tijdens deze harde afzonderingsperiode leerden ze een weerstand op te bouwen en de regels van de dorpsgemeenschap te eerbiedigen. Ze werden ingewijd in de mythes, in allerhande ambachten en in de jacht, en ze leerden ook op gepaste wijze om te gaan met vrouwen. Wanneer de mukanda ten einde liep, waren de geïnitieerden niet langer kinderen maar mannen in staat actief deel te nemen aan het gemeenschapsleven. Tussen de voorwerpen van het mukanda -ritueel bevinden zich maskers die, afhankelijk van model en cultuur, konden gedragen worden door de besnedenen zelf, of ook door bepaalde dignitarissen, verantwoordelijk voor het kamp en voor de jongeren. Beeldjes met magische krachten beschermden de besnedenen terwijl andere, door hun symboliek, eerder een didactische rol vervulden. De mukanda kende een grote verspreiding. Dit ritueel is of was gangbaar in heel het zuiden van de DR Congo (provincies Katanga, West-Kasaï en Bandundu), het noordoosten van Angola (met name in de provincies Noord- en Zuid-Luanda, Malanje en Uige), en in het noorden van Zambia (in de noordwestelijke provincie). De Lunda- en de Chokwe-bevolkingsgroepen droegen het meeste bij tot de verspreiding ervan.

De foto’s van de expeditie van Charles Lemaire

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
François Michel (1855-1932) reisde als fotograaf en taxidermist mee op de expeditie van de militair Charles Lemaire. Onderweg stond hij in voor het maken van de expeditiefoto’s en de aanleg van een natuurhistorische collectie. Michel trok samen met Lemaire, karavaanleider Justin Maffei, kunstschilder Léon Dardenne en de geologen Jean De Windt en William Caisley tussen april 1898 en september 1900 van de Afrikaanse oostkust, over Moliro tot aan het Dilolo-meer. De terugreis via de Congo-rivier eindigde na 6600 km aan de westkust van Afrika. Naast enkele Europeanen, bestond de expeditie uit honderden Afrikanen die waren aangeworven als boy, wasvrouw, drager of soldaat. De Europese leden van de missie moesten verschillende taken vervullen. Zo werd de expeditie onder andere aangewend om tentoonstellingsmateriaal te verzamelen voor het Congomuseum in Tervuren. Deze nieuwe permanente instelling zou op 15 mei 1898 haar deuren openen, na de tijdelijke tentoonstelling in het kader van de expo Brussel-Tervuren 1897. Typerend voor de eerste expedities in dienst van het museum was dat de meest uiteenlopende zaken werd verzameld: etnografische objecten, prehistorische gebruiksvoorwerpen, natuurhistorische specimens, geologische stalen, enzovoort. Bij gebrek aan scholing bij de deelnemers aan de expeditie werd er echter weinig achtergrondinformatie over de stukken opgetekend. Naast de wetenschappelijke objectieven had de missie ook duidelijk politieke doeleinden. Lemaire diende kaarten op te stellen van de regio die zich op de grens bevond tussen de Onafhankelijke Congostaat en het Brits koloniaal gebied. De expeditie moest ook leiden tot de militaire onderdrukking van een lokale opstand, waarbij slachtoffers vielen aan beide zijden. Deelname aan een expeditie was een risicovolle onderneming. Jean De Windt en William Caisley verdronken en Maffei werd ziek gerepatrieerd. De meeste slachtoffers vielen echter onder de dragers die door de harde levensomstandigheden in de karavaan stierven door uitputting en ontbering.

Belle Epoque Centrum

Uitstappen / Ontdekkingen / Patrimonium Erfgoed
Belle Epoque Centrum
Blankenberge - Vlaams Gewest
In het Belle Epoque Centrum maak je kennis met de mooiste tijd van de 19e en 20e eeuw: de belle époque. Deze periode kent zijn gloriejaren tussen 1870 en 1914, waarin de Europese burgerij een opvallende welvaart kende. Blankenberge ontwikkelde zich toen tot een belangrijke badstad met grote bouwkundige realisaties voor het opkomende toerisme. Het Belle Epoque Centrum is vanaf woensdag 1 juli 2020 terug open, mits reservatie op voorhand! Reserveer jouw tijdslot via www.belleepoquecentrum.be/tickets. Volwassenen: € 5 < 26 jaar: € 3 +55 jaar: € 4 Personen met een handicap: € 2 Kinderen < 6 jaar: gratis Leraren en pers: gratis Inwoners Blankenberge: gratis

De lantaarnplaatjes van Henry Morton Stanley

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
De collectie van Henry Morton Stanley bevat een zeldzame reeks van 63 lantaarnplaatjes, een deel van de memorabilia die Denzil M. Stanley in 1954 heeft geschonken aan het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika ter nagedachtenis aan zijn vader, Henry Morton Stanley (1841-1904), de beroemde ontdekkingsreiziger die Midden-Afrika doorkruiste. Lantaarnplaatjes werden lang geleden al gebruikt om afbeeldingen te tonen. In de 19de eeuw ging men lantaarnplaatjes vooral gebruiken in het onderwijs. Zo een lantaarnplaatje bestaat uit twee dunne glasplaatjes waartussen een afbeelding geklemd zit. Aanvankelijk werden dunne kleurlaagjes met de hand op de glasplaatjes aangebracht. Door de ontwikkeling van het procedé met droge platen en het gebruik van sterker licht, werd het mogelijk om foto’s – en in het geval van Stanley ook fotografische en gegraveerde reproducties – te projecteren. Het plaatje zat in een lantaarn en er werd gaslicht door gestuurd om de afbeelding te projecteren voor het publiek. Stanley liet de lantaarnplaatjes zien tijdens zijn voordrachten, net zoals we dat vandaag doen met een dia- of PowerPointpresentatie. Om de verkoop van zijn publicaties te financieren, gaf hij regelmatig lezingen aan zowel genootschappen van geleerden als op professioneel georganiseerde tournees, waarmee hij veel succes oogstte. Dit bracht Stanley van Groot-Brittannië tot in Australië en Nieuw-Zeeland, en in de jaren 1890 doorkruiste hij de hele VS. Stanley was heel bedreven in het projecteren van de lantaarnplaatjes. Niet alleen kon hij er de aandacht van het publiek mee vasthouden en zijn reisverhalen mee onderbouwen, de plaatjes kwamen ook tegemoet aan het verlangen van de toehoorders naar tastbaar exotisme. Ze beelden de meeste ontdekkingsreizen van Stanley af: van de zoektocht naar Livingstone in 1871-1872 tot de redding van Emin Pasha in 1887-1890. De voor ‘thuisreizigers’ bedoelde plaatjes schetsten de gebruikelijke stereotiepen en propaganda die op dat moment gangbaar waren in de verschillende koloniale grootsteden en bij hun publiek. Omdat lantaarnplaatjes fragiel zijn, zijn er momenteel nog slechts weinig te vinden. Vandaag worden ze beschouwd als een uiter

De sculpturen van Jane Tercafs

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Jane Tercafs (1898-1944) liep school aan de academies van Luik en Brussel. Ze maakte furore als beeldhouwster in de woelige politieke, economische en culturele jaren van het interbellum. Tussen 1935 en 1940 verbleef ze driemaal in Belgisch Congo. Het KMMA conserveert een deel van haar archieven en is ook een van de weinige instellingen die een deel van haar oeuvre bewaart waarvoor ze inspiratie zocht in de regio van de Uele: een twintigtal beeldhouwwerken in hardsteen, gips of brons, een tiental schetsen en vijf bas-reliëfs in gips. Door haar contacten met de vrouwelijke bevolking kon Tercafs zich probleemloos onderdompelen in de Yogo- en Meje-culturen van Uele. Haar onafhankelijkheid ten opzicht van de koloniale administratie, waarmee ze ten andere op gespannen voet stond, vergemakkelijkte haar integratie. Naast beeldende kunst hield ze zich ook bezig met etnografisch en taalkundig onderzoek en onderhield ze geregelde contacten met de Commissie voor de bescherming van de inheemse kunsten en ambachten (COPAMI). Ze deed ook een aantal ‘archeologische’ vondsten in de Api-regio, die haar aanzetten bepaalde lokale culturele kenmerken in verband te brengen met het oude Egypte. Zoals veel tijdgenoten kwam de kunstenares in opstand tegen de westerse assimilatie en de verwoestende impact ervan op de zogenaamd ‘traditionele’ kunst, maar ze negeerde daardoor wel de dynamiek van toe-eigening die zich voltrok. Tercafs observeerde de contacten tussen de kolonisator en de lokale gemeenschap, met name de rekrutering door de katholieke missies en de impact van hun kunstateliers, evenals de verzameling van materiële cultuur door de Europeanen. Los van de ‘etnografische’ portretten die in de koloniale periode in de mode waren, slaagde Jane Tercafs er in het portret van een persoon, de ideale voorstelling en de zoektocht naar vormelijke perfectie te verzoenen. Bij de verwerving van de beeldhouwwerken door het KMMA waren echter hun ‘etnografisch’ karakter en de getuigenis die ze vormen van het ‘traditioneler’ Afrika doorslaggevend.

De etnografische veldfoto’s van Auguste Bal

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Auguste M. Bal was territoriaal agent in het district Bangala van het voormalig Belgisch Congo. Bal toonde een grote interesse voor de cultuur van de Mbuja, de Ngombe en andere volkeren die in het district leefden. Hij was een uitstekend waarnemer die nauwkeurige en waardevolle informatie optekende. Het museum bezit 142 etnografische veldfoto’s van Bal, die een waardevolle bron zijn voor studies over de Congolese provincies Equateur en Mongala. Eind 1931 werd aan lokale ambtenaren in Congo gevraagd om vuurmakers uit verschillende gebieden te verzamelen en die op te sturen naar het Museum van Belgisch Congo in Tervuren. De vraag kwam van Joseph Maes die toen hoofd van de afdeling Volkenkunde was. Auguste Bal reageerde meteen en stuurde in januari 1932 een set vuurmakers op, samen met een tekst van drie pagina’s over de verschillende aspecten van het vuur maken bij de Lobo. De nauwkeurigheid van deze informatie zette Maes er toe aan meer inlichtingen op te vragen bij Bal, over de tradities en gebruiken van de verschillende volkeren in het district Bangala. De enquête over vuurmakers betekende voor Bal het begin van een lange correspondentie met verschillende museumconservators en hij groeide uit tot een nauwe medewerker van het museum. Hij verzamelde tal van legenden en verdiepte hij zich in de geschiedenis van verschillende bevolkingsgroepen. Hij beschreef ook rituelen en dansen en noteerde zorgvuldig basisgegevens over etnografische voorwerpen. Hij verzamelde relatief weinig – een dertigtal – etnografische objecten voor het museum, maar had een belangrijke bijdrage tot de ontwikkeling van de etnografische documentatie over een uitgestrekt gebied in Congo.

De schetsboeken van de ontdekkingsreizigers

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
In 1899 gebruikte het tijdschrift Le Petit Bleu voor het eerst de uitdrukking “explorateurs croquistes” (ontdekkingsreizigers-schetsers) om bepaalde werken mee aan te duiden. De uitdrukking kan gebruikt worden om het geheel van grafische kunst te typeren dat geproduceerd werd tijdens drie belangrijke ondernemingen van koning Leopold II: het Comité d'Études du Haut-Congo, de Association Internationale du Congo et de Onafhankelijke Congostaat. De auteurs van de schetsen, tekeningen, aquarellen en schilderijen waren medewerkers van Henry Morton Stanley, militairen van de expedities van de Onafhankelijke Congostaat, of agenten van de administratie. De werken van deze amateur-kunstenaars vormen een soort visuele encyclopedie die kun kennis weergeeft over een omgeving die hen vreemd was en die ze zich probeerden eigen te maken en te delen onder elkaar of met hun familie. Het corpus bevat portretten, afbeeldingen van lichamen en lichaamskunst, van Europese posten en dorpen uit de Evenaarsprovincie, van de Uele, van de Nijl (in de enclave van Lado), van Katanga en van Neder-Congo. We vinden voorstellingen van de materiële cultuur van deze regio’s, alsook tekeningen van insecten, fauna en flora. Bepaalde voorstellingen zouden een lang leven kennen en erg gewaardeerd worden door de professionele makers van koloniale kunst: de stroom, de prauwen, de zonsondergangen, de dansen. Deze grafische kunst vervolledigt de fotografie door er kleur aan toe te voegen of door bepaalde onderwerpen weer te geven die door de beperkingen van de techniek toen nog niet goed konden worden gefotografeerd. De geschriften van deze ontdekkingsreizigers laten toe om hun afbeeldingen in een precieze context te situeren. Samen weerspiegelen de afbeeldingen en de geschriften het historisch kader, de uiteenlopende culturele werelden en ook de brutaliteit van die tijd. Ze laten ook zien hoe westerse kunstenaars moeite hadden om het landschap weer te geven, en vooral het licht, in streken die helemaal niet dezelfde kenmerken vertoonden als in het Noorden. De tentoonstelling van schilderijen van Edouard Manduau in België werd van commentaar voorzien door de kunstcritici. Het Belgisch publiek verwonderde zich over het kleurenpalet en de tonaliteit van het equatoriaal regenwoud. De relatie tussen de afbeeldingen die ter plaatse werden gemaakt, de illustraties van de reisverslagen en tenslotte de fotografie werd nog niet voldoende bestudeerd. Deze buitengewone bronnen liggen klaar om het voorwerp te vormen van een nieuw multidisciplinair onderzoek.

De archeologische opgravingen van Sanga

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Het grafveld Sanga ligt in het Noorden van de provincie Katanga waar de Congostroom de moerassen van de Upemba-depressie doorkruist. Archeologisch onderzoek toonde aan dat de rijkdom van de rivier er sinds lange tijd wordt geëxploiteerd en maakte het mogelijk om 1500 jaar geschiedenis van het gebied te achterhalen. Tot nog toe zijn er in de depressie een vijftigtal archeologische vindplaatsen gekend. Slechts zes sites zijn opgegraven tijdens campagnes in 1957, 1958, 1974 en 1975. De best bestudeerde site is het grafveld van Sanga aan de oever van het Kisale-meer. De collectie ‘Sanga’ van het KMMA bevat vooral archeologische voorwerpen uit de opgravingen van 1957, die onder leiding stonden van Jacques Nenquin. De grafgiften van 34 van de in totaal 55 graven worden bewaard op het KMMA. Het menselijk botmateriaal kwam terecht in het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen en in het Nationaal Museum van Lubumbashi. Daarnaast bevat de collectie van het KMMA ook materiaal verzameld op verschillende plaatsen in het gebied, dat in de loop van eerste helft van de 20ste eeuw werd geschonken aan het museum. De meeste graven in de collectie dateren uit de Kisaliaanperiode (10de-12de eeuw AD). Tien graven kunnen op basis van aardewerkstijl toegewezen worden aan recentere periodes. De samenstelling van de graven geeft inzicht in de sociale organisatie, politiek en economie van deze maatschappijen die reeds een uitgesproken hiërarchie kenden en deel uitmaakten van een bloeiend handelsnetwerk. De grafgiften bestaan uit talrijk aardewerk en metalen sierraden en werktuigen. In sommige graven werden ‘croisettes’ gevonden. Dit zijn koperen kruisvormige staafjes die gebruikt werden als betaalmiddel. Eén graf is opvallend rijk. Er werden 29 potten, 47 armbanden, 25 enkelbanden, 33 ringen, een halsketting en een zware koperen gordel met ijzeren speerpunten en messen gevonden. Het voorkomen van enkele rijkere kindergraven geeft aan dat sociale status erfbaar was.

Stad en architectuur in Congo, 1885-1940

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
De fotocollectie van het Koloniaal Bureau biedt waardevolle informatie over de ontwikkeling van de architectuur en stedenbouw in het koloniale Congo. Het Koloniaal Bureau werd in 1907 opgericht door Leopold II als een economische documentatiedienst die potentiële investeerders moest informeren over Congo. De fotocollectie werd vermoedelijk in 1941 aan het KMMA geschonken. Ze bevat in totaal 7.233 foto’s. De collectie vormt een belangrijke aanvulling op het archief van het Koloniaal Bureau, dat bewaard wordt in het Afrika-archief van het Belgisch Ministerie van Buitenlandse Zaken. De fotocollecties van het Koloniaal Bureau behandelen een uiteenlopende reeks onderwerpen. Een beperkte reeks foto’s gaat over etnografische onderwerpen, zoals dorpen, markten, de zogenaamde “types indigènes”, etc. Een gedeelte bestaat uit landschapsfotografie met beelden van bergen, rivieren en watervallen, en een opmerkelijke reeks ‘wolkenformaties’. Het overgrote deel van de collectie bestaat echter uit foto’s die de infrastructuur van het koloniale project documenteren: spoorwegen, havens, bruggen, opslagplaatsen, stadsgezichten, allerhande gebouwen. De foto’s van infrastructuur zijn meestal geordend in typologische reeksen: woningen, ziekenhuizen, scholen, postgebouwen, commerciële gebouwen, arbeiderskampen, maar soms ook op thema, zoals “hygiëne”, of op auteur. De collectie bevat een interessante fotoreportage over Katanga in de periode 1910-1914, gemaakt door Edmond Leplae, de toenmalige directeur van de landbouwkundige dienst van het Ministerie van Koloniën. Opmerkelijk is ook het fotografisch verslag van dokter Duren over de medische infrastructuur in Astrida, Boende en Bukama. Hoewel het Koloniaal Bureau een officiële documentatiedienst was, omvatten de collecties ook talloze beelden van missieposten. Vanaf 1933 ontwikkelde het Koloniaal Bureau zich tot een orgaan voor koloniale propaganda. Zo speelde het een belangrijke rol in de organisatie van afdelingen over Belgische Kongo op diverse wereldtentoonstellingen. Na de Tweede Wereldoorlog werd het Koloniaal Bureau opgenomen in het Ministerie van Koloniën. In 1947 werd het echter opgedoekt en vervangen door nieuwe structuren.

De ‘functionele’ kunst van de herdersvolkeren van de Omo-vallei

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
De dorre laagvlakten langsheen de benedenloop van de Omo-rivier in het zuidwesten van Ethiopië worden bewoond door verschillende volkeren die Nilotische, Koesjitische, Surmische en Omotische talen spreken. Hun materiële cultuur is in menig opzicht opmerkelijk te noemen. De aard en vormgeving ervan is sterk bepaald door de levenswijze van de Omo-volkeren. Deze wordt rijk geïllustreerd aan de hand van de collectie etnografische objecten die het KMMA bezit uit deze regio. Door de intense onderlinge contacten en de gedeelde passie voor vee hebben de diverse herdersvolkeren in de Omo-vallei heel wat kenmerken gemeen. Ze kweken vooral runderen, schapen en geiten. Het vee is niet alleen een belangrijke voedingsbron om het voortbestaan van de groep in moeilijke tijden te verzekeren, het is ook een betaalmiddel om bepaalde rechten te verwerven. Het basispakket van de bruidsschat bijvoorbeeld bestaat uit vee. Veebezit bepaalt in grote mate de sociale status. De Omo-vallei wordt regelmatig geteisterd door lange periodes van droogte. De wisselvalligheden van de natuur nopen de herdersvolkeren regelmatig tot migraties in functie van de overlevingskansen van hun vee – en dus van zichzelf. Waar mogelijk wordt ook aan landbouw gedaan. De beoogde diversificatie van voedingsbronnen maakt een essentieel deel uit van de overlevingsstrategie. In semi-nomadische maatschappijen is vanuit functioneel oogpunt geen ruimte voor omvangrijke en zware voorwerpen. Het volledige huisraad van een gezin moet door één of twee lastdieren vervoerd kunnen worden. Die beperking op hun materiële cultuur betekent echter niet dat de Omo-volkeren hun voornaamste voorwerpen zouden verwaarlozen of minachten. Integendeel, elk voorwerp wordt met de meeste zorg vervaardigd en in die optiek kunnen we spreken van een ‘functionele’ kunst. Veel aandacht wordt besteed aan het lichaam dat het voornaamste middel is voor de uitdrukking van identiteit. Aan de hand van de haartooi, de kledij en lichaamsversieringen wordt de identiteit van individuen visueel kenbaar gemaakt.

Hoef demonstratie maken

Alle maanden
Uitstappen / Ontdekkingen / Patrimonium Erfgoed
Ferme du Château de Treignes (Ecomusée)
Viroinval - Région Wallonne
Elke laatste zondag van de maand (behalve evenement): demonstratie van onze hoefmachines om 15.30 uur.
Speciaal voor gezinnen

Eerste zondag van de maand

Alle maanden
Uitstappen / Ontdekkingen / Patrimonium Erfgoed
Musée de la Ville de Bruxelles
Bruxelles - Bruxelles
Elke eerste zondag van de maand opent het museum gratis zijn deuren.
Speciaal voor gezinnen

Eerste zondag van de maand

Alle maanden
Tentoonstellingen Varia
GardeRobe MannekenPis
Bruxelles - Bruxelles
Elke eerste zondag van de maand opent de GardeRobe MannekenPis zijn deuren, en dat helemaal gratis.

Trammuseum

Tentoonstellingen Varia
Trammuseum
Sint-Pieters-Woluwe - Bruxelles
Het Museum voor het Stedelijk Vervoer te Brussel (MSVB) werd in 1982 opgericht door werknemers van de Maatschappij voor Intercommunaal Vervoer van Brussel (MIVB) en enkele liefhebbers die gepassioneerd bezig waren met het openbaar vervoer.

Bezoek het Zwin Natuur Park

Uitstappen / Ontdekkingen / Patrimonium Wandelingen
Zwin Natuur Park
Knokke-Heist - Vlaams Gewest
Coronamaatregelen Zwin Natuur Park Update maatregelen 2/11/20 Beste bezoeker, We zijn heel blij om je in het Zwin Natuur Park te mogen verwelkomen. We houden hierbij uiteraard rekening met de verschillende maatregelen die de Nationale Veiligheidsraad voorschrijft zodat je in alle veiligheid kan genieten van het mooie Zwin Natuur Park. Het reserveren van een ticket is verplicht. Het dragen van een mondmasker is verplicht in alle binnenruimtes en langs het huttenparcours. Het dragen van een mondmasker is niet verplicht in de Zwinvlakte. Samenscholingen zijn toegelaten tot maximaal 4 personen (uitgezonderd voor gezinsleden die onder één dak wonen). Het bezoekerscentrum mag enkel betreden worden als je vooraf een ticket gereserveerd hebt. Het huttenparcours en de Zwinvlakte zijn toegankelijk, geniet volop van het Zwin in de buitenlucht. De permanente tentoonstelling over de vogeltrek en de panoramatoren zijn gesloten. Zwinbistro “The Shelter” is gesloten, picknicken in het park is niet toegelaten. De bistro biedt wel take away aan om mee te nemen op jullie wandeling of naar huis. Meer info : theshelterknokke.be Gelieve de federale maatregelen steeds te respecteren en het aantal nauwe contacten te beperken, ook in het Zwin Natuur Park.

Museum De Reede | De collectie

Tentoonstellingen Permanente expo's
Museum De Reede
Antwerpen - Vlaams Gewest
De collectie bestaat uit werken op papier: litho’s, gravures, etsen, houtdrukken en tekeningen van meer dan een dozijn kunstenaars uit zeven landen op drie continenten en overspant vijf eeuwen van de 17e tot en met de 21e. Kern van de collectie zijn een 150tal werken van drie van de grootste graveurs allertijden. Drie kunstenaars die elk de mens als doelwit hebben. Francisco Goya en Félicien Rops de medemens, de maatschappij ontledend, Edvard Munch zichzelf, binnenste buiten kerend. Nocturne - Maandelijks een avond nader aan te kondigen TECHNIEKEN Papier Generaliserend kan men stellen dat werken op papier, grafische kunst, een geringere mate van belangstelling en waardering wordt toebedeeld dan de schilder- of beeldhouwkunst, ja zelfs achterblijft bij fotografie. Een grafisch kunstenaar moet naast al het andere aan kunstzinnigheid een grote ambachtelijke en technische bekwaamheid hebben om door het gekozen procédé een goed werkstuk af te leveren. Litho's Om bij schilderkunst te blijven, als variant op het gezegde dat een slecht schilderij van een bekend kunstenaar ‘beter’ is dan een goed werk van een onbekende schilder, zou je kunnen stellen dat in het oog van het publiek, van een en dezelfde kunstenaar, een minder goed olieverfschilderij meer genade vindt dan een briljante ets of litho van hem. Edvard Munch, als voorbeeld, munt mogelijk sterker uit in zijn litho’s dan in zijn schilderijen. Gravures Al worden de oudste gravures gedateerd 1398, het jaar 1430 wordt beschouwd als het startschot van de grafische traditie in Duitsland. Een lijst van de meest belangrijke exponenten van deze kunstvorm zou aanvangen met Albrecht Dürer, gevolgd in vogelvlucht door Hans Holbein de jongere, Hendrick Goltzius, Rembrandt, Goya, Rops, Honore Daumier, Munch, Max Klinger, Käthe Kollwitz en afsluiten met Pablo Picasso. Geenszins een ‘slecht gezelschap’. Etsen Albrecht Dürer (1471 – 1528) Hans Holbein de jonge (1497 – 1543) Hendrick Goltzius (1558 – 1617) Rembrandt van Rijn (1606 – 1669) Francisco Goya (1746 – 1828) Félicien Rops (1833 – 1898) Max Klinger (1857 – 1920) Edvard Munch (1863 – 1944) Käthe Kollwitz (1867 – 1945) Pablo Picasso (1881 – 1973) Houtdrukken Met name in de oosterse traditie veel toegepast. Er zijn musea in landen als Japan en Korea van louter bewaard gebleven blokken. Het was bij uitstek de Japanse houtsnedekunst, die bijdroeg tot een opleving in de 2e helft 19e eeuw, vooral in Frankrijk, van belangstelling voor alles Japans, het ‘japonisme’ genoemd. Deze stroming heeft sterke invloed uitgeoefend op aanhangers van het impressionisme en heeft zijn invloed behouden op trends als art nouveau en cubisme. Tekeningen De drie pijlers van de collectie, Goya, Rops en Munch, zijn omringd door het grafisch werk van andere kunstenaars. Gedeeltelijk zijn deze laatsten minder bekend bij het grote publiek en is hun oeuvre van meer bescheiden betekenis. Echter het gehalte van het getoonde werk laat toe hen een plaats te laten vinden in de ‘galerij’ van kunstenaars die zich door de eeuwen heen hebben toegelegd op grafische kunst in al de verschillende vormen van techniek.

Online tentoonstellingen

Tentoonstellingen
Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique
Bruxelles - Bruxelles

Virtueel bezoek aan het Museum voor Natuurwetenschappen

Tentoonstellingen Visites guidées
Muséum des sciences naturelles
Bruxelles - Bruxelles
Artikel 27

Zondag @ Centrale

Alle maanden
Tentoonstellingen Varia
Centrale for Contemporary Art
Bruxelles - Bruxelles
De Centrale biedt u de kans om de tentoonstelling hosting te bezoeken met een professionele gids.
Uitsluitend voor volwassenen
Speciaal voor singles
Speciaal voor studenten

YOGA FOR "BEGINNERS"

Alle maanden
Stages / Cursussen Sporten
Gemeenschapscentrum Nekkersdal
Bruxelles - Bruxelles
Rommelmarkt - Vezon (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Vezon (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Vezon
Vezon - Hainaut
Rommelmarkt - Montroeul-sur-Haine (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Montroeul-sur-Haine (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Montroeul-sur-Haine
Montroeul-sur-Haine - Hainaut
Rommelmarkt - Montignies-lez-Lens (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Montignies-lez-Lens (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Montignies-lez-Lens
Montignies-lez-Lens - Hainaut
Rommelmarkt - Genly (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Genly (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Genly
Genly - Hainaut
Rommelmarkt - Cuesmes (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Cuesmes (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place de Cuesmes
Cuesmes - Hainaut

Realiteit en fictie in de etnografische fotografie van de jaren 1950

Tentoonstellingen Permanente expo's
Musée royal de l'Afrique centrale
Tervuren - Brabant Flamand
Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika bezit een vrij volledige reeks foto’s van de Voorlichtingsdienst van Belgisch Congo en Ruanda-Urundi, beter gekend onder de naam Inforcongo. Deze dienst werd opgericht in het begin van de jaren 1950 door het Ministerie van Koloniën om te zorgen voor een positieve beeldvorming over de koloniale onderneming. Veel foto's hebben betrekking op de materiële verwezenlijkingen van de kolonisator, terwijl andere de ingrijpende economische en sociale transformaties van de Congolese samenleving in beeld brengen. De collectie bevat eveneens een opmerkelijke reeks foto’s van traditionele dansen. Kenmerkend voor deze foto’s is de spanning tussen realiteit en fictie, en hun ambigue aanspraak op ‘authenticiteit’. Twee bijzonder productieve en gelauwerde fotografen van Inforcongo waren Carlo Lamote en Henri Goldstein, die zich met veel ijver ook toelegden op etnografische fotografie. Geïnspireerd door het ideaal van de ‘ontdekkingsreiziger’ waren ze voortdurend op zoek naar interessante volkenkundige onderwerpen. Ze waren overtuigd van het feit dat de lokale tradities snel definitief zouden verdwijnen. Om die reden moesten deze snel op de fotografische plaat worden vastgelegd. De traditionele dansen en riten die ze wilden ‘ontdekken’ en documenteren, werden echter vaak door hun eigen toedoen georganiseerd. Ze werden hierbij geholpen door territoriale agenten of missionarissen en ze beschikten over een bijzonder budget om de voorbereidingen en opvoeringen ter plaatse te sponsoren. Met het oog op een ‘objectieve’ registratie werden alle elementen die het resultaat waren van Europese import of beïnvloeding verwijderd vooraleer er gefotografeerd werd. Dit werd nodig geacht opdat de beelden een ‘echte authenticiteit’ zouden hebben. Veel van de traditionele dansen werden hierdoor niet ‘ontdekt’ maar veeleer ‘(her)uitgevonden’. De foto’s werden niettemin gecatalogeerd als wetenschappelijke documentatie, en ze worden tot op vandaag nog vaak kritiekloos gebruikt als objectieve tijdsdocumenten.
Speciaal voor gezinnen

Gratis toegang eerste zondag van de maand in het Riolenmuseum

Alle maanden
Tentoonstellingen Varia
Musée des égouts
Bruxelles - Bruxelles
Elke eerste zondag van de maand opent het museum gratis de deuren.

Ontmoet onze buren – De Groene Phare

Alle maanden
Uitstappen / Ontdekkingen / Patrimonium Wandelingen
Musée des égouts
Bruxelles - Bruxelles
Elke eerste zondag van de maand, gedurende de looptijd van onze tentoonstelling ‘Na regen komt…’ organiseert het Riolenmuseum een ontmoeting met haar buren van de Groene Phare.
Rommelmarkt - Basècles (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Basècles (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Basècles
Basècles - Hainaut
Rommelmarkt - Couvin (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Couvin (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Couvin
Couvin - Namur
Rommelmarkt - Kain (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Kain (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place de Kain la Tombe
Kain - Hainaut
Rommelmarkt - Ville-Pommeroeul (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Ville-Pommeroeul (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Ville-Pommeroeul
Ville-Pommeroeul - Hainaut
Rommelmarkt - Tongre-Notre-Dame (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Tongre-Notre-Dame (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Tongre-Notre-Dame
Tongre-Notre-Dame - Hainaut
Rommelmarkt - Saint-Ghislain (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Saint-Ghislain (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Grand-Place de Saint-Ghislain
Saint-Ghislain - Hainaut
Rommelmarkt - Roux (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Roux (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place des Haies
Gilly - Hainaut
Rommelmarkt - Ressaix (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Ressaix (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place Albert 1er
Ressaix - Hainaut
Rommelmarkt - Onnezies (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Onnezies (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Onnezies
Onnezies - Hainaut
Rommelmarkt - Nalinnes (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Nalinnes (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place de Nalinnes Centre
Nalinnes - Hainaut
Rommelmarkt - Merbes-Sainte-Marie (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Merbes-Sainte-Marie (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Merbes-Sainte-Marie
Merbes-Sainte-Marie - Hainaut
Rommelmarkt - Liberchies (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Liberchies (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place de Liberchies
Liberchies - Hainaut
Rommelmarkt - Haine-Saint-Pierre (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Haine-Saint-Pierre (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Grand-Place de Haine-Saint-Pierre
Haine-Saint-Pierre - Hainaut
Rommelmarkt - Gallaix (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Gallaix (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Gallaix
Gallaix - Hainaut
Rommelmarkt - Estaimpuis (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Estaimpuis (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place du Sacré Coeur
Estaimpuis - Hainaut
Rommelmarkt - Enghien (woensdag)(elke week)

Rommelmarkt - Enghien (woensdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Place Pierre Delanoy
Enghien - Hainaut
Rommelmarkt - La Louvière (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - La Louvière (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
La Louvière - Hainaut - Région Wallonne
Rommelmarkt - Goegnies-Chaussée (dinsdag)(elke week)

Rommelmarkt - Goegnies-Chaussée (dinsdag)

(elke week)
Markten en Rommelmarkten Markten
Goegnies-Chaussée
Goegnies-Chaussée - Hainaut
Rommelmarkt - Boninne

Rommelmarkt - Boninne

Markten en Rommelmarkten Markten
Place Arthur Blairon
Boninne - Namur
Rommelmarkt - Belgrade

Rommelmarkt - Belgrade

Markten en Rommelmarkten Markten
Place du Bia Bouquet
Belgrade - Namur
2 551 evenement(en) gevonden (2251 tot 2300)