In Racines de Songe transformeert
Anne-Cécile Chane-Tune haar choreografie tot een levend schilderij,
waarin het
lichaam wordt geconfronteerd met de materie.
Met een grafietpotlood worden via de bewegingen onwillekeurige curves op
een “tafel-met-doek” getekend. Ze neemt afstand, keert ernaar
terug, draait erom heen, duwt ertegenaan...
Lichaam en object lijken gemagnetiseerd. De
beeldende kunst wordt het verlengde van de
beweging. Met haar solo nodigt zij het publiek
uit om zich te laten leiden door hun percepties
en binnen te treden in een veranderlijk, poëtisch
landschap gekleurd door een vleugje humor. De
gemeenschappelijke roots van onze voorouders
en de convergerende beweging tussen de mensheid en het plantenleven worden in vraag gesteld.
In dit poëtische, heidense ritueel versmelt
de choreografe met haar omgeving in een vrije
en bezielde energie.
