Over
Brahms' Vioolconcerto, voor het eerst uitgevoerd in 1878, behoort tot de meest geliefde werken in het vioolrepertoire. Het is uiterst veeleisend en daagt de technische grenzen van het instrument uit met complexe dubbele grepen, gedurfde sprongen en verfijnde arpeggio's. Brahms geeft het werk een symfonische orkestrale rijkdom, waardoor de viool een echte partner wordt van het orkest, in plaats van enkel een solist.
Schumanns Derde symfonie vult dit concerto perfect aan door eveneens de dialoog met tradities aan te gaan. Schumann biedt ons een krachtige symfonie in vijf bewegingen, waarbij hij zich beroept op de innovaties van Beethoven en hiermee de grenzen van de klassieke vorm overstijgt.
