Over
Het is geen verrassing dat Brahms, lange tijd inwoner van Wenen en groot bewonderaar van Johann Strauss, zijn eerste walsen voor piano vierhandig schreef. In zijn Liebesliederwalzer en Neue Liebeslieder voegen vier stemmen zich bij de dans en zingen afwisselend over verlangen, nostalgie, verdriet en vreugde. In een levendige dialoog van hart tot hart herinneren deze drieëndertig miniaturen ons aan de amoureuze wendingen van Così, alsof Brahms ze voor dezelfde vier geliefden had geschreven. Door hun tijdloze charme behoren ze, samen met de Hongaarse Dansen, tot de meest geliefde werken van de componist.
Hoewel Brahms niet schriftelijk heeft vastgelegd waarom hij deze walsen componeerde, lijkt het waarschijnlijk dat ze verband hielden met zijn bijzondere tederheid voor Clara Schumann, de vrouw van de componist Robert Schumann en zelf een zeer getalenteerde pianiste. We zullen nooit het hele verhaal kennen, maar in tegenstelling tot Mozart, wiens huwelijk met Constanze veelbewogen maar gelukkig was, had Brahms pech in de liefde en bleef hij zijn hele leven vrijgezel. Desondanks, bij de première van zijn Liebesliederwalzer in Wenen in 1870 speelde hij deze liefdesliedjes in driekwartsmaat met zijn geliefde Clara aan zijn zijde.
