Over
De Iraanse percussie-instrumenten, die na de Islamitische Revolutie gekaapt werden om de nationale en culturele identiteit te belichamen, werden vanaf de jaren 1950 onder impuls van grootmeester Hossein Tehrani tot solo-instrumenten verheven. De tombak en de daf zijn daarbij het belangrijkst. De tombak (of zarb) is een trommel in de vorm van een beker die de muzikant op zijn dij plaatst en met de vingers bespeelt. De daf is een trommel waarvan het vel een groter oppervlak heeft. Door zijn metaalachtige klank wordt hij traditioneel gebruikt tijdens vieringen en rituelen. Ter gelegenheid van dit Concert Croissant verwelkomt Bozar twee grote namen: Mohammad Reza Mortazavi, die zich tot doel heeft gesteld het instrument van het nationaal-culturele narratief te bevrijden en het de universaliteit in te loodsen, en Bijan Chemirani, de zoon van Djamshid Chemirani (pupil van Tehrani), die samenwerkt met muzikanten als Sting, Dariush Talai, Ballaké Sissoko en Jean-Guihen Queyras.
