Wat is muzikale dramaturgie en hoe kan die een brug slaan tussen muziekanalyse en uitvoeringspraktijk? Met andere woorden bestaat er een muziekanalyse die werkt als een dialectisch beeld in de betekenis die Walter Benjamin eraan geeft? Geïnspireerd door de dialectische montage techniek van o.a. Jean-Luc Godard stelt pianist Alain Franco een muzikale dramaturgie voor die het louter beschrijvende achter zich laat ten gunste van een geschiedenis-constructie en een klimatologische montage. Muzikale dramaturgie betekent hier een analyse die beeldend kan zijn en kan doorwerken in de ervaring van muziek in de uitvoeringspraktijk. Het seminarie is bedoeld voor zowel uitvoerders en specialisten als muziekliefhebbers geïnteresseerd in de link tussen luisterervaring en uitvoeringspraktijk.
Alain Franco werd geboren in Antwerpen (1964).
Hij studeerde piano en muziektheorie en behaalde een postmasterdiploma aan het Ircam-Ehess Instituut in Parijs, waar hij musicologie van de 20e eeuw studeerde. Zijn vroege interesse in hedendaagse muziek (als pianist en dirigent) resulteerde voornamelijk in samenwerkingen met belangrijke ensembles en muzikanten in Europa.
Daarnaast – en als esthetisch en artistiek verlengstuk van zijn praktijk – ontwikkelde hij geleidelijk een originele en alomvattende reflectie op representatie en performance. Dit leidde tot artistieke samenwerkingen met performers, choreografen en theaterregisseurs zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Meg Stuart, Thomas Plischke, Kattrin Deufert, Jan Lauwers, Romeo Castellucci, Isabelle Schad, Benjamin Vandewalle, Arkadi Zaides, Daniel Linehan en Karim Bel Kacem.
Seminarie in het Engels
Vrije inkom met optionele gift
“Not Only Are We Not Infinite We Are Not Even Finite” (A Summer Festival for People who don’t like Summer nor Festivals)
Curated by Luís Neiva (Spirit is a Bone) & Björn Schmelzer (Graindelavoix)
