Hij draagt een marineblauw kogelvrij vest waar in het wit “press” op geschreven staat, maar hem niet beschermt tegen de schoten van sluipschutters. Door deze twee personages 90 minuten lang te volgen, toont “À Gaza” ons de oorlog van binnenuit, op het moment zelf, enkele weken na 7 oktober tot april 2024. De film kaart het gevoel van machteloosheid aan, bij het zien van al die korte video’s op sociale media. En stelt het gebruik van die video’s in vraag. Oorlog is immers nooit mooi om te zien of om te tonen, maar de kracht van de verontwaardiging dwingt ons om het onder ogen te zien. In “À Gaza” zien we de menselijkheid van een volk dat weerstand biedt en veerkracht toont, en dat ons, ondanks de wraakroepende situatie waarin het zich bevindt, hoop geeft. De Belgische cineaste en activiste Catherine Libert voert hier een strijd voor de vrede: “Gaza is niet alleen Gaza, het is de toetssteen, het startpunt van het ergste fascisme dat nog komen gaat”.
→ Vertoning gevolgd door een ontmoeting met Catherine Libert.