“Wayfaring Stranger” is het recentste wapenfeit van Andrea Zimmerman. De film toont zeven vrouwen die door open ruimtes zwerven, naar alle waarschijnlijkheid ontvluchten ze hun stadsomgeving. Elke vrouw volgt een pad dat uit verschillende landschappen bestaat. De landschappen evolueren in zeven fases, van stad naar industriële woestenij, van bos naar zee. Deze tussenruimtes benadrukken dat de vrouwen op zoek zijn naar iets ’absoluuts’: het verlangen om een plek terug te winnen in een ecosysteem dat geleidelijk uitgehold is. Beter kunnen we deze film niet omschrijven, want eerlijk waar: er is simpelweg geen vat op te krijgen. “Wayfaring Stranger” is een 100% vrije film, een boeiende cinematografische reis die Zimmerman zelf draaide op 16mm. De afwezigheid van dialogen wordt ruimschoots gecompenseerd door de soundtrack van Chris Watson, bekend van zijn werk met field recordings en als één van de oprichters van de band Cabaret Voltaire. Zijn geluiden voegen een zintuiglijke dimensie toe aan de verplaatsingen en aan de topografische transities van de vrouwen. Afsluiter is een lange scène met de Amerikaanse dichteres en schrijfster Eileen Myles. Een UFO-film als geen ander…
