We zijn verheugd om u het werk van de twee Duitse kunstenaars Yvette Kießling (schilderkunst) en Edgar Leciejewski (fotografie) te presenteren. Voor deze tentoonstelling werken we samen met Kusseneers Gallery om hun werk in deze prachtige ruimte te presenteren. We kijken ernaar uit u te verwelkomen!
land.scape.travelling.light
Meer dan ooit bepalen grenzen en bruggen hoe we samenleven – en laten ze ons achter met de vraag waar we staan.
Edgar L.‘s 'w-all’ scheidt op brute wijze niet alleen landschappen, maar ook mensen en realiteiten. We blijven aan één kant gestrand. Om ons heen vinden we geen ongerepte natuur, maar de altijd aanwezige programma's waarmee we proberen deze en onszelf te beheersen, te ordenen en te begrijpen. Door af te zien van geësthetiseerde landschappen, richt de kunstenaar zich op de verhalen van scheiding en scheidbaarheid – zowel de echte als de fictieve, zowel de opvallende als de onopvallende. De motieven vullen slechts een deel van het beeldmedium, met handgeschreven achtergrondcommentaar eronder – kleine parateksten als een maatschappelijke spiegel. Kleurrijke lijnen omsluiten en sluiten de geschreven woorden uit, en spijkers accentueren de balken, waardoor hun broze aard zichtbaar wordt. De visuele ruimte suggereert een topografie van controle, die wordt doorbroken door deze achtergrondhumor. Het landschap dat we hier zien is noch een chaotische oerkracht, noch een gedomesticeerde leegte. We zijn getuige van de overgang van de angsten van het Niet-Zijn en terughoudendheid naar de drang om deze te overwinnen. Er ontstaat ruimte voor verontwaardiging en empathie. De leegte achter het grensgebied wordt gevuld met natuur – met de levendige overvloed van het doek, die contrasteert met de leegte van de grens en toch de mentale sfeer van dezelfde filosofische grondslag voortzet. De natuur zoals die ons hier wordt getoond, is de oorspronkelijke kracht, die zich, als in verzet, onttrekt aan alle menselijke pogingen tot ordening en verandering.
De serie ‘Mbuzi’* van Yvette Kießling ontvouwt een heel eigen verhaal en tegenspreekt de schokkende leegte van de grenslandschappen zonder zich te verliezen in platitudes. Wie naar deze werken kijkt, kan zich laven aan de dicht op elkaar liggende lagen kleur – die lijken op het bladerdak van de bossen van Tanzania in het Usambara-gebergte, beschermd door de boomvarens die als stille wachters aan de randen van de paden, in de dalen en valleien van het bos staan. Zeepstruiken – oorspronkelijk geïmporteerd uit Mexico – integreren zich op een vanzelfsprekende manier in het landschap. De term ‘mbuzi’, waar de titel van is afgeleid, is Kiswahili voor ‘geit’ en begint als een onopvallend object – als een kokosrasp, die overal langs de Oost-Afrikaanse kust te vinden is. Hier wordt het een grensoverschrijdend artefact, een teken dat er ergens in deze weelderige natuur ook mensen te vinden zijn. Wat zich zo onopvallend aandient, verhardt vervolgens tot een commentaar dat geworteld is in het dagelijks leven, iets waarvan de vorm en geschiedenis de kruising weerspiegelen van cultuur, koloniale import en machtsongelijkheid. Het onopvallende object wordt zo een stille getuige van koloniale bewegingen – het initieert een verhalend spel tussen vorm, betekenis en culturele geschiedenis, een spel dat vertelt over menselijke ervaringen, ontmoetingen ter plaatse en de wetenschap dat de natuur niet getemd kan worden. Deze overlapping van semantische niveaus (zes stenen en een zeef in het drukproces) versterkt het idee van een ruimte die ons zicht verandert door ervaring ter plaatse – elke kleurlagen een fragment van ruimte, tijd en het overschrijden van grenzen.
*De lithografieserie ‘Mbuzi’ is in 2024 ontstaan door samenwerking met de Karl Braun-collectie (Museen State) en en plein air in het Umbara-gebergte in Tanzania.
Stefanie Stolle
Kunsthistorica en projectcoördinatrice, gespecialiseerd in hedendaagse en collectiegeschiedenis
