Bastiaan van Aarle daagt onze perceptie van tijd en beweging uit, en doet dat op een zeer verrassende manier. Hij kiest namelijk voor een drager en een onderwerp die staan voor onbeweeglijkheid. Hij fotografeert bergen – telkens binnen hetzelfde kader maar gespreid in tijd. Deze symbolen voor onveranderlijkheid lijken niettemin toch in beweging en onthullen een voor het blote oog onzichtbare beweging : de rotatie van de planeet in de ruimte.
Geïnspireerd door de voorlopers van kleurfotografie, bewerkt van Aarle de verschillende beelden met cyaan, magenta, geel en zwart. Wanneer ze naast elkaar worden geplaatst, worden de subtiele sporen van het tijdsverloop zichtbaar in de kleurschakeringen.
Het effect is in die mate bovennatuurlijk dat de rotsen lijken te bestaan in een andere dimensie, alsof de zachte tinten de dampen zijn van lang vervlogen tijden van de berg, opstijgend in de zuivere berglucht. Wat we hier te zien krijgen over de wereld, bestaat enkel op beeld; zoiets kan je niet bedenken of met het blote oog ontwaren, het is de magie van fotografie.