Digitale tools waren tot voor kort niets meer dan vertalingen van fysieke toepassingen: mail werd e-mail, shoppen ging steeds vaker online, bankieren doen we steevast via de bankapp. Web 2.0 en social media veranderden geleidelijk de ruimte waarin we interageren. Maar daar hield de transformatie niet op en de grenzen tussen digitale en fysieke wereld vervaagden verder. Vandaag praten we met ChatGPT, stellen we contracten op via blockchaintechnologie en gamen we in virtuele universums zonder grenzen.
De digitale wereld bouwt verder waar de fysieke eindigt. Levende en niet-levende entiteiten raken verbonden, net als bij animistische geloofssystemen en kosmologieën, die het potentieel en de energie van het niet-menselijke – rivieren, bergen, dieren en stenen – al lange tijd onderkennen. Emotie, intimiteit en aandacht zijn niet langer uitsluitend menselijke eigenschappen. Het antwoord op de vraag wat het betekent om te leven wordt minder eenduidig en impliceert het bouwen aan een wereld die de menselijke limieten overstijgt.
Connecting verbeeldt nieuwe vormen van afhankelijkheid tussen mensen en niet-mensen. Die connecties breiden uit en vervormen ons idee van affectie, verwantschap en relaties. De kunstenaars in de tentoonstelling gaan op zoek naar die nieuwe dimensies en reflecteren over de transformatieve kracht van technologie in het vormgeven van onze emotionele werelden.
Met werken van Korakrit Arunanondchai & Alex Gvojic, Zach Blas, Ian Cheng, Keiken, Eva L’Hoest, Tabita Rezaire en Natasha Tontey.
