Over
Mei 1940, de Duitse overwinning lijkt onoverkomelijk. Zodra het leger uitgeteld is, komen de regering en de koning lijnrecht tegenover elkaar te staan over de te volgen politiek. De regering vlucht, de koning blijft.
Het conflict zal de hele bezetting lang blijven malen, wringen, rijpen. Vooral tussen Leopold en zijn buitenlandminister Paul-Henri Spaak is de wrok groot, de generatiegenoot waarmee hij voor de oorlog zo close geworden was en die sindsdien een sleutelrol is gaan spelen in de wereldpolitiek.
Het zal tien jaar duren eer de strijd tussen hen beslecht is. Niet met een compromis, maar met een volksraadpleging die elke Belg dwingt kant te kiezen en het land tot op de rand van de burgeroorlog brengt.
De botsing tussen Spaak en Leopold is niet alleen de confrontatie van twee figuren die tijdens de oorlog andere keuzes maakten, maar van twee verschillende persoonlijkheden en tegenstrijdige wereldbeelden. Het vormt de oerknal waaruit onze hedendaagse democratie geboren wordt.
Na Onbezongen, een vlijmscherpe filering van het politieke wezen, schrijft Vincent Stuer (politiek woordvoerder en speechschrijver) opnieuw een stuk samen met Valentijn Dhaenens en Bruno Vanden Broecke. Samen kruipen zij onder het vel van de historische figuren Spaak en Leopold III.
