Van februari tot mei verwelkomt het BPS22 Candice Breitz (Zuid-Afrika, 1972) voor haar eerste solotentoonstelling in België. De kunstenares is afkomstig uit Johannesburg en neemt met haar werken de hele ruimte van het museum in. Het thema van deze werken is de cult van beroemdheden en de alomtegenwoordigheid van de sociale media en systemen waarin de voorkeur wordt gegeven aan blanken. Dit zijn allemaal middelen die met elkaar wedijveren om onze aandacht.
Candice Breitz staat bekend om haar multichannel video-installaties en foto's. Ze werkt met de codes van de massacultuur om te benadrukken hoe ze onze perceptie van de werkelijkheid en onze empathie voor onze medemensen beïnvloeden. Aan de hand van collages, montages, fragmentatie en afleiding, waarbij ze ruimschoots put uit de visuele en auditieve 'popcultuur,' onderzoekt ze de manier waarop de media strategieën om onze aandacht te krijgen controleren en tegen elkaar uitspelen binnen de markt van de informatie, waarin beroemdheid een fetisj is en die teert op entertainment. Haar kunst roept zo de gevaren van desinformatie op in een tijdperk waarin onze verhalen door algoritmes gevormd worden, op het ritme van onze klikken en onze commentaren op de sociale netwerken, ver verwijderd van de dringende werkelijkheden van de wereld.
Vanaf haar eerste collages (Ghost series, 1994-96), waarin ze de raciale en genderstereotypes aan de kaak stelt, tot aan haar laatste installatie met 1001 hoesjes van videocassettes (Digest, 2019) via haar fresco over de strijd van een gemeenschap sekswerkers in Kaapstad (TLDR, 2017), geeft Candice Breitz haar werken een indringende inhoud, verankerd in haar Zuid-Afrikaanse wortels, die echter weerklank vindt in de hele wereld. Haar artistieke, gemeenschaps- en samenwerkingsproducties nemen deel aan hedendaagse politieke debatten (feminisme, de heerschappij van het blanke ras, het kapitalisme in de culturele industrie, desinformatie enzovoort) en bevragen het discours van de media. Wie heeft het recht om het woord te nemen in een omgeving waarin beroemdheid belangrijker is dan geleefde ervaring? Naar welke stemmen willen we luisteren in een wereld die verzadigd is met media? Brengt onze behoefte aan entertainment schade toe aan ons vermogen om aandacht te besteden? De werken die in de tentoonstelling van het BPS22 bijeen gebracht werden, tonen zo de belangrijke rol van het verhaal in de constructie van identiteiten en van de beleefde werkelijkheid aan, met tegelijkertijd de mogelijkheid van alternatieve realiteiten in de toekomst.
Alain Séchas is vooral bekend om zijn kattenfiguren en marsmannetjes, weergegeven in tekeningen, schilderijen en sculpturen, die hij beschouwt als een vorm van "driedimensionale tekeningen". Met een paar scherpe en precieze lijnen geeft hij zijn personages meteen vorm en plaatst hij ze in grappige, herkenbare situaties. Zijn werken behandelen serieuze of triviale onderwerpen, op een toon die grappig, ironisch of ontgoocheld bedoeld is. Zo komen diepgewortelde maatschappelijke kwesties samen met de meest alledaagse episodes uit het dagelijks leven. Naast zijn figuratieve werken presenteert de kunstenaar ook abstracte schilderijen die de aard van het schilderen onderzoeken en die opzettelijk zijn geplaatst in een conventioneel ophangsysteem.
