In Parijs delen twee eeuwige studenten, Boris en Alexis, een zolderkamer en hun tijd met pedante, cinefiele en existentiële discussies, terwijl hun diametraal tegenovergestelde politieke standpunten hun vriendschap in gevaar brengen. Op het platteland probeert Pierre, een jonge componist, een opera te schrijven die geïnspireerd is op de mythe van Orpheus, om te rouwen om het verlies van zijn ex-vriendin Adelia. die Italiaans is en aan de École du Louvre studeert. Ze vindt noch in haar strenge studies noch in haar zorgeloze gevoelsleven een remedie voor haar malaise. Het geheel is zowel een satire op woelige tijden (we staan aan de vooravond van het Macron-tijdperk) als een zoete romance vermengd met een muzikale komedie waarin de acteurs uit de toon zingen, als een film in Rohmer-stijl, geperverteerd door Eustache en vervalst door Moullet. Met als bonus een uitermate grappige cameo van Jean-Louis Costes!
