DOOD EN ROUW OP SCÈNE
Tijdens de covidcrisis werden veel stervenden op schandalige wijze beroofd van de aanwezigheid van hun dierbaren, en vervolgens van waardige rituelen. Dit onthulde het belang van begrafenisrituelen en rouw. Vanavond praten twee theaterartiesten over hun werk hierover. Étienne Van der Belen maakte samen met Barbara Sylvain de eenmansvoorstelling "Célébration(s)". Hierin vertelt hij het verhaal van de dood van zijn vader tijdens de lockdown en stelt vervolgens een experiment van collectief herstel voor. Juliette Kempf is bezig met de creatie van L’Enveillée, een poëtische, theatrale en gezongen voorstelling die in maart 2026 in première gaat, waarin de aanwezigheid van zang en stem rond de laatste adem centraal staat. Na een presentatie van live- en geluidsfragmenten uit hun voorstellingen - in het geval van ’L’Enveillée’ met Carole Verhaeghe, een van de zangeressen van het artistieke team - zullen ze uitwisselen over wat hen drijft. Wat kunnen kunst en theater doen om deze problemen aan te pakken?
Creatie van "L’Enveillée" in maart 2026 in Lieu Unique, Scène nationale de Nantes, Frankrijk
+ LE DEUIL AU TEMPS DU CORONAVIRUSJACO VAN DORMAEL, 2021, BE, DCP, FR OV, 16'
Verontrustend nieuws over een aangekondigde planetaire ramp... Op basis van beelden die werden uitgezonden in maart 2020 toen de lockdown werd aangekondigd en een fotoreeks in zwart-wit, vertelt Jaco Van Dormael ons met ingehouden emotie over de dood van zijn schoonvader en wat een familie net zoals zovele andere meemaakte: geen waardig afscheid kunnen nemen. Vijf jaar later herinnert dit ons aan de kille technocratische beslissingen die onze samenleving hebben getraumatiseerd.
Met Jaco Van Dormael, Étienne Van der Belen, Juliette Kempf en Carole Verhaeghe
