BEGRAVEN? CREMEREN? WAAROM NIET COMPOSTEREN?!
Wat als de mens doorheen begrafenisrituelen zijn oorspronkelijke band met humus, de bron van al het leven, zou herontdekken? Menselijke compostering, humusatie, terramentatie: allemaal veelbelovende begrafenispraktijken, die in sommige landen zoals Duitsland en de V.S. al bestaan en die we in de toekomst kunnen gebruiken. Rituelen, die essentieel zijn voor rouw, kunnen worden aangepast aan deze methoden, waarbij zowel de herinnering aan de overledene wordt geëerd als de terugkeer naar de lange termijn, de tijd van passage, van rouw. Deze praktijken nodigen ons uit om onze relatie met de dood en de aarde opnieuw te bekijken. In een tijd waarin we zoeken naar betekenis in ons leven, kunnen onze lichamen betekenis geven aan het leven. Menselijke compostering is niet simpelweg een laatste verwijdering, maar een daad voor het levende.
