Over
Sinds 2016 werken Michael Disanka en Christiana Tabaro aan een individueel en gedeeld geheugen, via het werk van hun collectief d'Art-d'Art. Geïnspireerd door het leven in hun thuissteden, van Mbanza Ngungu en Bukavu tot Kinshasa, hebben ze materiaal verzameld bestaande uit verhalen, herinneringen en muziek die het Congo van gisteren en vandaag tonen.
Met Géométrie de vies borduren ze verder op Sept mouvements Congo. In dit knappe werk, dat enkele jaren geleden te ontdekken was in de KVS, brengen Michael Disanka en Christiana Tabaro belangrijke episodes uit de geschiedenis van de Democratische Republiek Congo via een documentaire aanpa in kaart.
Op het podium rijst een denkbeeldige muur op, die scheidingen en oude littekens symboliseert. De vensters openen zich naar herinneringen, naar flarden van verhalen. Vier personages belichamen het verleden, het heden, de toekomst en de overgangen tussenin. Met een combinatie van vertelling, muziek en zang put het stuk uit de kronieken van een verscheurd land, getekend door tragedies, koloniale wonden en verloren illusies. Maar het vergeet daarbij niet ook om de kracht van gedeelde vreugde te vieren, die nieuwe poëtische werelden openen.
Copresentatie KVS, Théâtre National Wallonie-Bruxelles
