Le chemin se fait en marchant

In Le chemin se fait en marchant behandelt Areti Chourdaki een “rituele tijdelijkheid, een mechanisch geduld en een ruimte die de waarneming verstoort”. Voor de danseres en choreografe – afgestudeerd aan de Master Danse et pratiques chorégraphiques – articuleren ambacht en choreografie gelijkaardige processen, een gemeenschappelijke metafoor van verzet tegen veralgemeende versnelling. Door haar eigen textielcreaties te integreren, wordt de podiumruimte een bijzonder ecosysteem, waar het dagdagelijkse en het onverwachte elkaar ontmoeten.Geïnspireerd door Derek Jarmans testamentaire film Blue en zijn eigen ervaring met HIV, beroept Matteo Sedda zich op de krachten van Eros en Thanatos in een duet van hypnotiserende beweging en voortdurende rotatie. Met hun levende aanwezigheid, die zowel kracht als kwetsbaarheid ademt, creëren de performers in FUCK ME BLIND een spiritueel landschap waarin een nieuwe homo-folkdans tot stand komt.