De tuin der onrusten

De voorstelling speelt zich af in de nacht, net zoals in MALAM / NIGHT (2021), de creatie waarvoor de artieste, zelf afkomstig uit Soerabaja in Indonesië, haar naam dekoloniseerde naar Grace Tjang, als eerbetoon aan haar grootmoeder en familiegeschiedenis. 

"The future doesn’t look bright.

Nasty, that’s how it feels.

Waiting for the day, knowing that the night will come again.

Is that hope, this eternal cycle,

The waves of the sea,

The coming and going."

Grace Tjang 

Kunstenares, choreograaf en performer Grace Ellen Barkey is geboren in Surabaya (Indonesië). Barkey woont en werkt in Brussel en is mede-oprichter van het kunstenaarshuis Needcompany (1986). Haar werk situeert zich op het grensvlak tussen theater, dans, performance en beeldende kunst. Haar meest recente installaties getuigen van een verstilling. Een verinnerlijking. De zintuigen van de toeschouwer worden in deze installaties niet overvoerd en overprikkeld met absurde, groteske en surrealistische beelden waartussen de samenhang louter rationeel niet te bevatten is. Vertrekpunt van haar installaties is de persoonlijke relatie met de natuur. In 2021 dekoloniseerde ze haar naam en gebruikte de naam van haar grootmoeder, Grace Tjang. Zo laat ze een andere geschiedenis meetrillen in haar identiteit als kunstenaar. 

Aya Suzuki 

Aya Suzuki is een Japanse percussionist die in Brussel en in Japan woont. Via haar studies in Japan en Gent vond ze de weg naar de hedendaagse muziekscene. Suzuki heeft bij Belgische ensembles zoals Ictus en SPECTRA gespeeld. Haar performances zijn erg fysiek en drukken zo het idee uit dat muziek de bewegingen van het lichaam stuurt. Haar verhaal bij Needcompany begon met de liederencyclus ‘Songs of Disconnection’ (2021-2023) van Maarten Seghers. Voor 'De Tuin der Onrusten' onderzoekt Suzuki de traditionele Indonesische gamelanmuziek als basis voor haar compositie. Hierbij probeert Aya Suzuki microtonen te creëren die kenmerkend zijn voor gamelan door zelf instrumenten te maken en klassieke percussie-instrumenten te onderzoeken. 

Sung Im her 

Sung Im Her (Seoul, Zuid-Korea, 1976) behaalde een master in hedendaagse dans aan de Hansung Universiteit in 2003. Ze verhuisde in 2004 naar België om te studeren aan P.A.R.T.S. Ze werkte met gezelschappen als Troubleyn, Les ballets C de la B en Needcompany, en creëerde vanaf 2012 eigen werk. Hoogtepunten zijn o.a. de bekroonde voorstelling ‘NUTCRUSHER’ (2019) en samenwerkingen met musea als het V&A in Londen. Haar werk combineert dans, muziek en maatschappelijke thema’s en werd wereldwijd gepresenteerd, waaronder op het Edinburgh Festival en in het Verenigd Koninkrijk. Sinds 2023 is ze associated artist van SPAF Festival. 

Martha Gardner 

Martha Gardner (zij/haar), oorspronkelijk uit Sussex, VK, is een veelzijdig performer en artiest. Ze volgde haar opleiding aan The BRIT School of Performing Arts and Technology voordat ze in 2018 naar België verhuisde om hedendaagse dans te studeren aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. In Engeland trad Martha op in Billy Elliot the Musical (West End) van 2011 tot 2013. Later werd ze lid van de National Youth Dance Company en toerde ze nationaal met werken van Damien Jalet en Sharon Eyal. Sindsdien werkt ze als freelance danser en performer in België en internationaal. Ze werkte samen met gerenommeerde gezelschappen en artiesten zoals Needcompany, Sung Im Her, Maison The Faux, Cooperativa Maura Morales en Pieter Desmet. Martha overstijgt disciplines en verbindt dans, mode en beeldende kunst. Ze nam deel aan projecten met Julia Ballardt/Nico Verhaegen, Harley Weir, Frederik Heyman, :mentalKLINIK en anderen, wat haar veelzijdigheid en creatieve reikwijdte benadrukt. 

Maarten Seghers 

Maarten Seghers is performer, theatermaker en componist. In zijn performance-oeuvre (o.a. ‘Concert of a Band Facing the Wrong Way’) confronteert Maarten Seghers zichzelf met autonome geluids-, bewegings- en beeldend kunstenaars. Het drama van zijn voorstellingen speelt zich niet af in het psychologische / emotionele conflict tussen personages maar in de fysieke confrontatie tussen de lichamen van zijn performers en de muzikale schriftuur.