Diana Matar. My America

Over

Eind 2015 begint de fotografe Diana Matar de plaatsen op te zoeken waar de politie burgers gedood heeft. In haar studio maakt zij gedetailleerde kaarten en verzamelt informatie over elk dodelijk geval van politiegeweld dat de voorbije twee jaren gebeurd is. Diana Matar wijdt dan twee jaar aan rondreizen en aan het fotograferen van de meeste van de 2.200 sites waar die moorden hebben plaats gevonden. “Ik werk binnen een bepaalde geschiedenis van de fotografie waarbij men terugkomt op de plaatsen waar de dingen gebeurd zijn – een genre dat zich meestal concentreert op oorlogsfeiten of ongerechtigheden – maar ik gebruik het om het constante fenomeen van het politiegeweld dat Amerika infecteert vast te leggen.” Door te werken binnen dit genre van landschaps- en documentaire fotografie, is My America een stille maar ijzige kritiek op het huidige Amerika. Door meer dan 300 plaatsen te fotograferen waar politieofficieren Amerikaanse burgers gedood hebben, heeft Diana Matar een fotografietaal gecreëerd die zowel dienstig is voor als kritisch over de brutaliteiten van de politie. Haar foto’s vestigen constant de aandacht op de neergang van de sociale structuur van het land. Alhoewel haar foto’s een eerder klassieke stijl hebben, gebruikt zij nochtans enkel een iPhone. Zij verduidelijkt het zo : “Zonder smartphones zouden wij niets weten over de moorden van de politie. De mensen zijn die beginnen te gebruiken om het onrecht te documenteren en het te delen via het web. Ik dacht dat het belangrijk was om dezelfde methode te gebruiken bij het realiseren van deze stilstaande beelden.” Het is niet de eerste keer dat Matar een belangrijke reeks gerealiseerd heeft met betrekking tot plaatsen van geweld. In haar vorige werk, Evidence 2014, heeft Diana Matar zich, gedurende enkele jaren, geconcentreerd op de landschappen en de gebouwen waar buitengerechtelijke Diana Matar, afgestudeerd aan het Royal College of Art, heeft de Deutsche Bank Pyramid Award voor de Schone Kunsten ontvangen; het internationale Fonds voor de documentaire fotografie; tweemaal een individuele kunstenaarsbeurs van de Engelse Adviesraad voor de Kunsten; en werd genomineerd voor de Pictet Prijzen in 2010, 2015 en 2016. Haar werken maken deel uit van openbare en privé collecties en werden in talrijke instellingen tentoongesteld, meer bepaald Tate Modern in Londen, het nationaal museum van Singapore, het Folkwang Museum in Essen, en het Institut du Monde Arabe in Parijs. Haar monografie Evidence, gepubliceerd door Schilt Publisching Amsterdam in 2014, werd enthousiast onthaald door de recensenten en werd door Teju Cole, fotografierecensent van de New York Times, gekozen als een van de twee beste fotoboeken van het jaar. Gary Jones. Dallas, Texas, 1980-2015 Nicholas Johnson. San Bernardino, California, 1983-2015 Musée de la Photographie 16 opsluitingen gebeurden, ontvoeringen en moorden, uitgevoerd door het regime van Kadhafi in Libië. Deze reeks werd tentoongesteld in Tate Modern, het Museum of Contemporary Photography van Chicago, in het Institut du Monde Arabe en nog zes andere internationale instellingen. Als antwoord op de verdwijning van haar schoonvader in vergelijkbare omstandigheden, heeft Matar de ruimtes gedocumenteerd waar die inbreuken tegen een hele natie gepleegd werden. Het werk van Diana Matar in Amerika is diep doordrenkt van die zoektocht die de structurele problemen belicht die van invloed zijn op het enorm aantal moorden door de politie. Zij legt de nadruk op de geschiedenis van de raciale ongerechtigheden, de afwezigheid van opleiding en voorbereiding, en een van de laagste politieniveaus per inwoner ter wereld. Maar Diana Matar wil meer aanleveren dan statistieken : “Voor mij vertegenwoordigt elk beeld van My America niet enkel een gewelddaad, maar ook het verlies van een individu – een individu met een familie. Het is daarom dat ik geen angst heb een zekere schoonheid in die voorstellingen te gebruiken, een concept dat neigt naar de controverse bij de weergave van geweld.” Voor het Musée da la Photographie in Charleroi heeft Diana Matar een selectie gemaakt van 99 beelden uit een geheel van 300. De schaal van het project getuigt van die van het probleem, maar vereist ook dat men elke gedode persoon herdenkt. De titel van elke foto herneemt enkel de naam, de geboorte- en sterfdatum, en de stad waar de persoon gedood werd. De plaatsen die Matar fotografeert komen overeen met de adressen die zij bekomen heeft door de politierapporten. Zij preciseert niettemin dat haar beelden geen plaatsen delict zijn. Het mortaliteitsniveau als gevolg van politiegeweld in Amerika is uniek binnen de ontwikkelde landen. Matar vraagt zich af welke de redenen zijn die Amerika tot dat punt gebracht hebben, elke foto vertegenwoordigt een dode op een bepaald ogenblik.

Praktische informatie

Deel :

Andere evenementen die je zouden kunnen interesseren

Nog meer evenementen Tentoonstellingen > Foto's
Nog meer evenementen Hainaut
NIEUWSBRIEF
Abonneer je op onze nieuwsbrief:

Ik schrijf me nu in
JE EVENEMENT
Indien je een evenement aan de site wilt toevoegen, klik dan hieronder
Voeg je evenement toe

Thema's

Vandaag

Meer evenementen vandaag
ID : 102682
Editer l'événement SEO Espace administration