Getuigenis 1: Amir Haberkorn

Over het Joods Museum van België
Het organiseren van getuigenissen is een engagement dat het Joods Museum sinds 2018 volhoudt. Tienduizenden jongeren en jongvolwassenen – samen met hun leerkrachten – kregen sindsdien de kans om rechtstreeks in gesprek te gaan met getuigen van de Shoah. Deze ontmoetingen maken deel uit van een bredere aanpak die historische overdracht combineert met het ontwikkelen van burgerschapscompetenties.
Het aanbod van het museum bestaat uit thematische workshops die gevolgd worden door een getuigenis. Deze formule helpt jongeren inzicht te krijgen in de mechanismen van haat, de geschiedenis van het antisemitisme, de verschillende vormen van verzet en de uitdagingen die gehoorzaamheid en individuele verantwoordelijkheid stellen.
Deze werking sluit nauw aan bij de aanbevelingen van de Groep van Wijzen aan de NMBS over de deportaties tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij benadrukken het belang van:
- de historische waarheid te erkennen,
- deze door te geven aan jongere generaties,
- en bij te dragen aan symbolisch herstel door gedeeld herinneringswerk.
Een ontmoeting met een getuige van de Shoah is méér dan geschiedenis: het is een geleefde ervaring die het heden belicht en jongeren versterkt in hun burgerschapsvorming.
Over de getuigen
Getuigenis 1: Amir Haberkorn, 12 oktober 2025 om 15u00 – in het Nederlands
Amir Haberkorn werd geboren in 1944 in een vluchtelingenkamp in Lausanne, nadat zijn familie – sinds 1926 gevestigd in Antwerpen – probeerde te ontsnappen aan de razzia’s van augustus 1942. Zijn tante, Golda, werd gearresteerd en gedeporteerd naar Auschwitz. Na de oorlog hervatten zijn ouders hun leven in een diep stilzwijgen. Pas op zijn veertiende ontdekte Amir wat er werkelijk met zijn familie was gebeurd. Die onthulling stortte hem in een zware psychologische crisis, waarin hij worstelde om zijn identiteit op te bouwen met een pijnlijke en jarenlang verzwegen familiegeschiedenis. Tot zijn 21ste bleef hij erkend als VN-vluchteling.